Aanvankelijk was de diagnose: maagklachten, maar het bleek een SCAD te zijn | Het verhaal van Martine (52)

Martine had niet de klassieke risicofactoren voor hart-en vaatziekten maar kreeg toch een hartinfarct.

Een hartinfarct wordt meestal veroorzaakt door atherosclerose, een vernauwing in de kansslagader(s) door aderverkalking. Maar niet altijd! 

Soms ontstaat er opeens een scheur tussen twee lagen in de kransslagader waar het bloed doorheen gaat stromen. Dit kan gaan stollen en ook een bloedvat afsluiten. Dit type hartinfarct, een SCAD (Spontaneous Coronary Artery Dissection) treft ook mannen maar meestal vrouwen. Jongere vrouwen tussen de 40 en 60 jaar die volop in het leven staan en vaak helemaal niet de klassieke risicofactoren van hart- en vaatziekten hebben. Vaak zijn ze juist erg sportief en hebben een gezonde leefstijl. Waarom het juist hen treft, daar is nog weinig over bekend. Maar de impact op hun verdere leven is net zo groot als dat van alle hart- en vaatpatiënten.

Martine kreeg ook een SCAD. Vanuit het niets. Ze had uiteindelijk een levensreddende open hartoperatie nodig.

Het hartfilmpje liet geen afwijkingen zien. Waren het dan toch maagklachten? 

Martine was herstellende van een Covid besmetting en wilde net weer voor aan het werk gaan, toen ze ineens niet lekker werd. Pijn op de borst, zweten en vreselijk misselijk. Ze voelde dat dit niet goed was en belde haar huisarts. Er werd een ECG (hartfilmpje) gemaakt, bloeddruk en pols gemeten en lichamelijk onderzoek gedaan. Toen hier geen bijzonderheden uitkwamen was de diagnose dat het waarschijnlijk maagklachten zouden zijn. De klachten verdwenen en Martine pakte haar leven weer op. Ze liep diezelfde avond nog een modeshow, werkte die hele week in haar eigen praktijk, en ging naar de sportschool.

Maar wanneer ze aan het eind van die week gezellig uit eten is geweest met vriendinnen, krijgt ze s’ avonds in bed weer dezelfde klachten. Aanvankelijk dacht ze zelf nog even aan de maagklachten die de vorige keer waarschijnlijk ook de boosdoener waren. Ze had immers die avond heerlijk en uitgebreid gegeten. Na het innemen van een aspirine verdwenen de klachten weer. Maar toen de volgende dag na het hardlopen en een huishoudelijke klus dezelfde klachten weer in alle hevigheid terugkwamen, voelde Martine intuïtief aan dat het foute boel was!

Door de SCAD was de linkerkransslagader volledig afgesloten 

Vervolgens heeft Martine de huisartsenpost gebeld, waar ze direct naar toe kon komen. Bij de huisartsenpost was het ook nog even zoeken: er waren immers geen risicofactoren voor hart en vaatziekten: wat kon het zijn? Toch vrij snel naar de eerste harthulp van het MST Twente doorgestuurd. Uit de onderzoeken bleek dat haar tropinine gehalte in het bloed erg hoog was en werd verteld dat Martine een hartinfarct had en dat ze direct gekatheteriseerd zou worden.

Tijdens de hartcatheterisatie werd vastgesteld dat Martine een SCAD had wat haar hartinfarct veroorzaakt heeft en dat haar linkerkransslagader als gevolg daarvan volledig dichtzat. De cardioloog vertelde haar dat hij zou proberen om dit via de katheterisatie weer open te krijgen, maar wanneer dit niet zou lukken, dit met een open hartoperatie zou moeten gebeuren. Ze had geen keus. Wanneer er niet gehandeld werd zou ze komen te overlijden. Er stond al een operatie team stand-by. Die woorden kwamen aan!

Die operatie was inderdaad noodzakelijk en haar bloedtoevoer is met bypasses hersteld. Maar je kan je voorstellen dat de mentale impact ontzettend groot was, en nog steeds is. Het heeft haar leven volledig veranderd. Vanaf nu moest ze het rustig aan doen en stress vermijden adviseerde haar cardioloog. Haar praktijk, Martine was een zelfstandig GZ psycholoog, moest ze opzeggen en ook was het met haar gezin zoeken naar een nieuw ritme in het dagelijks leven.

Hetgeen ons overkomen is dwingt ons ons eigenlijk om bewustere keuzes te maken in ons leven. Waar steek ik mijn energie wel of niet in.
En voel je niet schuldig daarin keuzes te maken die het beste voor jou zijn. Wees zuinig op jezelf!

foto’s: Nadine Klifman

Van zelf revalideren naar anderen ondersteunen in hun hartrevalidatie traject

Martine heeft erg veel gehad aan haar revalidatietraject. Sterker nog.. het heeft haar zelfs haar huidige baan opgeleverd! Want tijdens haar eigen revalidatie werd ze gevraagd of ze vanuit haar achtergrond als GZ psycholoog én haar rol als ervaringsdeskundige, zelf mensen wilde begeleiden en behandelen met aanhoudende psychische klachten na de hartrevalidatie!

Martine had nooit gedacht dat ze ooit haar eigen praktijk zou opgeven, wanneer iemand dit destijds geopperd had zou ze er hard om hebben moeten lachen. Maar dat je het leven niet kan plannen.. daar is ze zelf op een harde wijze achter gekomen,

Vooral erg dankbaar

Toch is Martine nu heel erg blij met haar leven. Ze is natuurlijk dankbaar dat ze het overleefd heeft maar ook voor de geboden kans om nu zelf mensen te begeleiden die ook herstellende zijn van een ingreep op  hart- of vaatgebied en daar psychische klachten bij ervaren. Ze merkt dat ze veel kan toevoegen voor de mensen die nu zelf aan het revalideren zijn. Het leren luisteren naar je lichaam, de herkenbaarheid, leren loslaten.. dit geeft haar ontzettend veel voldoening.

En hoewel ze zelf natuurlijk ook nog met haar eigen onzekerheden te kampen heeft, alle veranderingen die het voor haar leven en gezin heeft en daar nog volop in bezig is haar weg te zoeken, voelt ze vooral ook heel veel dankbaarheid. Ze heeft het overleefd!  Ze heeft ook alle lof voor het team van het Thorax Centrum Twente van het MST en haar cardioloog. Ze hebben heel deskundig en adequaat gehandeld en het contact is erg prettig; je voelt je echt gezien, aldus Martine. Ook is ze dankbaar dat door wat er gebeurd is, ze hiermee wat positiefs voor anderen kan betekenen en daar haalt Martine veel kracht en voldoening uit.

Maar vooral is ze haar man en kinderen enorm dankbaar. Ze zijn een grote steun, hebben begrip voor haar situatie en helpen haar waar ze maar kunnen. Dat maakt het zoveel behapbaarder!

Wat zou jij andere vrouwen willen meegegeven die in dezelfde situatie zitten?

“Ik realiseer mij dat ik heel erg veel geluk heb met mijn gezin en mijn fijne collega’s die mij in alles zoveel mogelijk proberen te steunen en mij totaal niet pushen om meer te doen dan lichamelijk kan en verstandig is. Eerlijk gezegd moet ik er voor waken dat ik zelf ook mijn grenzen blijf bewaken en herkennen. En dat is het fijne van mijn huidige werk. Mijn collega’s remmen mij juist af wanneer ik deze grenzen over probeer te gaan. En dat is zo ontzettend fijn die support!

Voor andere vrouwen die ook nog zoekende zijn naar hun grenzen en hoe ze het beste de balans in hun activiteiten en energie kunnen vinden is mijn advies “ probeer te luisteren naar je lijf en benoem naar anderen hoe je voelt. Anderen kunnen van de buitenkant vaak niet zien het echt met je gaat. Wees daarin duidelijk naar je omgeving. Hetgeen ons overkomen is dwingt ons ons eigenlijk om bewustere keuzes te maken in ons leven. Waar steek ik mijn energie wel of niet in. En voel je niet schuldig daarin keuzes te maken die het beste voor jou zijn. Ga zuinig om met jezelf en jouw 2e kans! Kijk naar wat je nog wel kan, en vooral leef!

*Lees hier ook het ervaringsverhaal van Linda. Deze jonge moeder overleefde 2 hartinfarcten, ook veroorzaakt door SCAD

Ben jij al lid van onze community? Registreer je op deze website en praat of lees met ons mee in de groepen en forums over de dagelijkse aspecten waar we allemaal mee te maken krijgen in het leven met een hart- of vaatziekte. Want samen staan we sterker!

Share this post