Waarom hartaandoeningen bij vrouwen zo vaak worden gemist of gemisdiagostiseerd?

img-5

Waarom worden hartaandoeningen bij vrouwen nog steeds zó vaak gemist?Wachten vrouwen zélf te lang met klachten voor ze hulp inschakelen? Bij 72% vd vrouwen in de VS is dit het geval blijkt uit onderzoek.

En assiocieren ze in veel gevallen zelf hun klachten niet als hartgerelateerde klachten? Want meer dan de helft vd vrouwen ervaart niet de typische pijn op borst.
óf
worden vrouwen, wanneer ze wel bij hun huisarts of in het ziekenhuis met hartklachten komen nog te vaak als atypisch bestempeld en daardoor onterecht gemist of gemisdiagnostiseerd?

Volgens dit artikel in de NYTimes.com is het een combinatie van deze factoren. (het vertaalde artikel hierover uit de New York Times vind je onder deze post)

Maar in alle gevallen zijn de gevolgen vaak desastreus.
Want time is nu eenmaal muscle! 💔

Een feit is: er is nog ontzettend veel te onderzoeken en aandacht voor dit onderwerp nodig!

*Lees hier wat de veelvoorkomende symptomen van hartklachten bij vrouwen zijn: symptomen en feiten over ons vrouwenhart

 

Artikel New York Times 

DoorAnahad O’Connor 9 mei 2022

Hart-en vaatziekten is de belangrijkste doodsoorzaak onder mannen en vrouwen in Amerika, bijna 700.000 mensen per jaar doden. Maar studies hebben al lang aangetoond dat vrouwen eerder dan mannen de waarschuwingssignalen van een hartaanval negeren, soms uren of langer wachten om 911 te bellen of naar een ziekenhuis te gaan.

Nu proberen onderzoekers erachter te komen waarom. Ze hebben ontdekt dat vrouwen vaak aarzelen om hulp te zoeken omdat ze meer subtiele symptomen van een hartaanval hebben dan mannen – maar zelfs als ze naar het ziekenhuis gaan, is de kans groter dat zorgverleners hun symptomen bagatelliseren of de behandeling ervan uitstellen. Gezondheidsautoriteiten zeggen dat hartaandoeningen bij vrouwen nog steeds ondergediagnosticeerd en onderbehandeld blijven, en dat deze factoren bijdragen aan slechtere resultaten bij vrouwen en verhoogde sterftecijfers door de ziekte.

De meeste onderzoeken suggereren dat een belangrijke reden waarom vrouwen het zoeken naar zorg uitstellen – en vaak een verkeerde diagnose krijgen – is vanwege de symptomen die ze ontwikkelen. Hoewel pijn of ongemak op de borst het meest voorkomende teken is van een hartaanval bij beide geslachten, hebben vrouwen met een hartaanval veel minder kans dan mannen op pijn op de borst. In plaats daarvan hebben ze vaak symptomen die moeilijker te associëren zijn met hartproblemen, zoals kortademigheid, koud zweet, malaise, vermoeidheid en kaak- en rugpijn. Uit een rapport van de American Heart Association bleek dat hartaanvallen dodelijker zijn bij vrouwen die geen pijn op de borst hebben, deels omdat het betekent dat zowel patiënten als artsen meer tijd nodig hebben om het probleem te identificeren.

Maar als vrouwen vermoeden dat ze een hartaanval hebben, hebben ze het nog steeds moeilijker om behandeld te worden dan mannen. Studies tonen aan dat ze meer kans hebben om te horen dat hun symptomen niet cardiovasculair gerelateerd zijn. Veel vrouwen krijgen van artsen te horen dat hun symptomen allemaal in hun hoofd zitten. Uit één onderzoek bleek dat vrouwen die klaagden over symptomen die overeenkomen met hartaandoeningen – waaronder pijn op de borst – twee keer zoveel kans hadden om een psychische aandoening te krijgen in vergelijking met mannen die klaagden over identieke symptomen.

Vrouwen worden geconfronteerd met langere wachttijden en langzamere diagnose.

In een studie die deze maand in de Journal of the American Heart Association werd gepubliceerd, analyseerden onderzoekers gegevens over miljoenen bezoeken aan spoedeisende hulp vóór de pandemie en ontdekten dat vrouwen – en vooral gekleurde vrouwen – die klaagden over pijn op de borst gemiddeld 11 dagen moesten wachten. minuten langer om een arts of verpleegkundige te zien dan mannen die klaagden over soortgelijke symptomen. Vrouwen werden minder snel opgenomen in het ziekenhuis, ze kregen minder grondige evaluaties en ze kregen minder snel tests toegediend zoals een elektrocardiogram of ECG, waarmee hartproblemen kunnen worden opgespoord.

Dr. Alexandra Lansky, cardioloog in het Yale-New Haven Hospital, herinnerde zich een patiënt die naar meerdere artsen was gegaan die klaagde over kaakpijn, maar werd doorverwezen naar een tandarts, die twee kiezen trok. Toen de kaakpijn niet wegging, ging de vrouw naar Dr. Lansky, die ontdekte dat het probleem met het hart te maken had. “Ze kreeg uiteindelijk een bypass-operatie omdat de kaakpijn een hartaandoening was”, zei Dr. Lansky, die het Yale Cardiovascular Research Center leidt.

In de loop der jaren hebben gezondheidsautoriteiten geprobeerd de genderkloof in de cardiovasculaire zorg aan te pakken door middel van een verscheidenheid aan openbare dienstverleningscampagnes. De federale overheid en de American Heart Association lanceerden campagnes om vrouwen meer bewust te maken van hartziekten en de symptomen ervan, net als de Women’s Heart Alliance, die vorig jaar begon met het plaatsen van advertenties op Facebook, Instagram en duizenden radio- en televisiestations. Op muziek van Lady Gaga sporen de advertenties van de groep vrouwen aan om ” de tekenen ” van een hartaanval te kennen, waarvan het waarschuwt dat deze zo vaag kan zijn als zweten, duizeligheid of ongewone vermoeidheid.

In januari publiceerde een groep wetenschappers een onderzoek waarin werd ingegaan op de factoren die vrouwen ertoe aanzetten de zorg voor hun hartproblemen uit te stellen. Ze ontdekten dat de afwezigheid van pijn op de borst of ongemak een belangrijke reden was. De studie, gepubliceerd in het tijdschrift Therapeutics and Clinical Risk Management , keek naar 218 mannen en vrouwen die vóór de pandemie werden behandeld voor hartaanvallen in vier verschillende ziekenhuizen in New York. Het bleek dat 62 procent van de vrouwen geen pijn of ongemak op de borst had, vergeleken met slechts 36 procent van de mannen. Veel vrouwen meldden kortademigheid en gastro-intestinale symptomen zoals misselijkheid en indigestie. Ongeveer een kwart van de mannen meldde ook kortademigheid of gastro-intestinale klachten te hebben.

Uiteindelijk wachtte 72 procent van de vrouwen met een hartaanval meer dan 90 minuten om naar een ziekenhuis te gaan of 911 te bellen, vergeleken met 54 procent van de mannen. Iets meer dan de helft van de vrouwen belde een familielid of een vriend voordat ze 911 belden of naar een ziekenhuis gingen, vergeleken met 36 procent van de mannen.

Hart-en vaatziekten nemen toe bij jongere vrouwen.

“Er is een gebrek aan begrip bij zowel vrouwen als mannen dat een hartaanval geen pijn op de borst of deze ongelooflijke filmachtige symptomen hoeft te veroorzaken,” zei Dr. Jacqueline Tamis-Holland, een auteur van de studie van januari en een cardioloog bij Mount Sinaï Morningside in New York.

Dr. Tamis-Holland zei dat er andere redenen waren voor de vertragingen. Een daarvan is dat vrouwen zichzelf niet zo kwetsbaar achten voor hartziekten als mannen. Eerdere studies hebben aangetoond dat ze hun symptomen eerder afdoen als stress of angst. Ze hebben ook de neiging om op latere leeftijd hartaandoeningen te ontwikkelen dan mannen. In het onderzoek van dr. Tamis-Holland waren de vrouwen met hartaanvallen gemiddeld 69 jaar oud, terwijl de gemiddelde leeftijd van de mannen 61 jaar was.

Maar jongere vrouwen zijn niet immuun voor hartaandoeningen. Recente onderzoeken hebben zelfs aangetoond dat hartaanvallen en sterfgevallen als gevolg van hartaandoeningen zijn gestegen onder vrouwen tussen de 35 en 54 jaar , deels vanwege een toename van cardiometabole risicofactoren zoals hoge bloeddruk en obesitas.

“Ik denk dat veel jonge vrouwen niet kunnen geloven dat ze een hartaandoening hebben, omdat het nooit is bestempeld als een ziekte van jonge vrouwen”, zei Dr. Lansky van het Yale-New Haven Hospital. “Ten tweede zijn de symptomen bij jongere vrouwen nog minder typisch – er is minder het gevoel van een olifant op de borst en meer indigestie, kortademigheid, malaise, vermoeidheid en misselijkheid – dingen die niet erg specifiek zijn. Dat maakt het voor hen moeilijk om het als een probleem te identificeren.”

Experts zeggen dat er meer voorlichting en voorlichting nodig is om vrouwen en mannen te helpen de tekenen en risicofactoren voor hartaandoeningen te herkennen. Maar Dr. Lansky zei dat ze mensen ook in staat wil stellen om pleitbezorgers voor zichzelf te worden. Als u vermoedt dat er iets mis is met uw gezondheid, laat dan een zorgverlener u niet afwijzen totdat u antwoorden heeft, zei ze.

“Als je je niet goed voelt en je denkt dat er op het gebied van mogelijkheden een probleem is met je hart, dan moet je het spellen”, zei ze. ‘Zeg: ‘Ik ben bang dat ik een hartaanval krijg, en ik wil voor de zekerheid een ECG maken.’ Niemand op de afdeling spoedeisende hulp gaat zeggen dat je het niet mag hebben. Maar soms denken ze er gewoon niet over na, dus het is goed om het te markeren.”

Dr. Lansky raadde mensen aan zo gedetailleerd mogelijk te zijn bij het beschrijven van hun symptomen, wat tot betere diagnoses kan leiden. Ze wees er ook op dat de Hollywood-afbeeldingen van mensen die hun borstkas vastklampen tijdens een hartaanval misleidend kunnen zijn: vaak ervaren mensen druk of beklemming op de borst vanwege een hartaandoening in plaats van pijn. Ze kunnen zich ook ongewoon vermoeid of kortademig voelen als reactie op lichte inspanning. “Als je vroeger de trap op en af ging en nu moet stoppen om op adem te komen, zou dat een rode vlag moeten opsteken”, zei ze.

Dr. Lansky drong er bij vrouwen op aan om deel te nemen aan klinische onderzoeken gericht op cardiovasculaire geneeskunde. Ze wees erop dat veel van wat er bekend is over hartziekten afkomstig is van onderzoeken waarbij mannen betrokken zijn. Vrouwen vertegenwoordigen slechts 20 tot 25 procent van de deelnemers aan klinische onderzoeken met betrekking tot hartaanvallen en interventionele behandelingen, zei ze. Een van de redenen is dat gezondheidsautoriteiten jarenlang vrouwen hebben uitgesloten , uit angst dat als ze zwanger zouden worden of hormonale schommelingen zouden ervaren, dit de onderzoeksresultaten zou kunnen beïnvloeden.

“In veel gevallen zijn onze aanbevelingen gebaseerd op bewijs dat afkomstig is van mannelijke patiënten,” zei Dr. Lansky. “In de cardiovasculaire geneeskunde is het een uitdaging om meer vrouwen erbij te betrekken. Er zijn een miljoen obstakels, maar het is net zo belangrijk om deelname aan klinische onderzoeken aan te moedigen. Als je iets voor de mensheid wilt doen, is dat een grote.”

Share this post

Upcoming Events