Oorzaken en symptomen van hartritmestoornissen

Hartritmestoornissen kunnen ontstaan door verschillende factoren, waaronder een verstoring van de elektrische prikkels die de hartslag aansturen. Normaal gesproken volgen deze prikkels een vaste route door het hart, vergelijkbaar met een rij dominostenen die elkaar aanstoten. Als er ergens in deze route een storing is, kan het ritme van het hart te snel, te langzaam of onregelmatig worden.

Mogelijke oorzaken van hartritmestoornissen

1. Aangeboren hartafwijkingen
   Sommige mensen worden geboren met een afwijking in de elektrische structuur van het hart, zoals een extra verbinding die storingen veroorzaakt.
2. Leeftijd en slijtage
   Bij oudere mensen kan de elektrische aansturing van het hart minder betrouwbaar worden door slijtage aan de hartspier of bloedvaten.
3. Hoge bloeddruk
   Langdurige hoge bloeddruk kan leiden tot schade aan de hartspier en de elektrische prikkels verstoren.
4. Gebruik van alcohol en andere stimulerende middelen
   Overmatig alcoholgebruik, cafeïne of drugs kan leiden tot een onregelmatige hartslag. Ook medicatie kan bijwerkingen hebben die het ritme beïnvloeden.
5. Onderliggende aandoeningen
   Ziekten zoals een overactieve schildklier, zuurstoftekort in het bloed, of hartziekten zoals boezemfibrilleren vergroten het risico op ritmestoornissen.
6. Stress en vermoeidheid
   Langdurige stress en onvoldoende rust kunnen de elektrische activiteit van het hart ontregelen, wat kan leiden tot een hartritmestoornis.

Symptomen van hartritmestoornissen

De symptomen verschillen per type hartritmestoornis en kunnen variëren van mild tot ernstig. Enkele veelvoorkomende klachten zijn:

• Een snelle hartslag (tachycardie): Dit kan aanvoelen alsof je hart “racet”.
• Een extra hartslag: Dit wordt vaak ervaren als een “overslaan” of “kloppen” van het hart.
• Een trage hartslag (bradycardie): Dit kan leiden tot vermoeidheid, duizeligheid, of een licht gevoel in het hoofd.
• Duizeligheid of flauwvallen: Deze symptomen ontstaan door een tijdelijke afname van zuurstoftoevoer naar de hersenen.
• Angstig gevoel of hartkloppingen: Een plotseling onregelmatig gevoel in de borst, wat vaak verontrustend kan zijn.

Diagnose van hartritmestoornissen

Het diagnosticeren van hartritmestoornissen begint meestal met een lichamelijk onderzoek en een gesprek over de klachten. Daarnaast worden vaak aanvullende tests uitgevoerd, zoals:

1. Hartmonitoring: Een elektrocardiogram (ECG) registreert de elektrische activiteit van het hart en helpt bij het opsporen van stoornissen. Soms is langdurige monitoring met een Holter-apparaat nodig.
2. Beeldvorming: Echocardiografie kan worden gebruikt om de structuur en functie van het hart te beoordelen.
3. Bloedonderzoek: Dit kan helpen bij het opsporen van onderliggende oorzaken zoals een overactieve schildklier of tekorten aan belangrijke stoffen.

Behandelopties voor hartritmestoornissen

De behandeling hangt af van het type en de ernst van de hartritmestoornis. De belangrijkste behandelmethoden zijn:

1. Medicatie:
   Medicijnen zoals bètablokkers en anti-aritmica worden vaak voorgeschreven om het hartritme te stabiliseren. In sommige gevallen wordt bloedverdunnende medicatie gebruikt om het risico op complicaties, zoals bloedstolsels, te verminderen.
2. Elektrische cardioversie:
   Bij boezemfibrilleren of andere ritmestoornissen kan een gecontroleerde elektrische schok het normale hartritme herstellen. Dit gebeurt onder algehele verdoving en wordt beschouwd als een veilige ingreep.
3. Ablatie:
   Bij deze procedure worden de cellen die verantwoordelijk zijn voor de storing in het hartritme weggebrand met behulp van warmte of bevriezing. Dit is een effectieve behandeling voor veel soorten ritmestoornissen.
4. Levensstijlveranderingen:
   Het aanpassen van de levensstijl is vaak een essentieel onderdeel van de behandeling. Dit omvat het verminderen van alcohol- en cafeïnegebruik, voldoende rust nemen, en het aanpakken van stress.

Mogelijke complicaties van hartritmestoornissen

Onbehandelde hartritmestoornissen kunnen leiden tot ernstige complicaties, zoals:

• Hartaandoeningen: Een langdurige snelle hartslag kan de hartspier verzwakken.
• Beroerte: Bij sommige ritmestoornissen, zoals boezemfibrilleren, kan bloed zich ophopen in het hart en stolsels vormen die een beroerte veroorzaken.
• Hartfalen: Bij ernstige gevallen kan het hart niet meer efficiënt genoeg pompen om aan de zuurstofbehoefte van het lichaam te voldoen.

Door een tijdige diagnose en de juiste behandeling kunnen deze risico’s worden verminderd. Het is daarom belangrijk om bij symptomen van hartritmestoornissen contact op te nemen met een arts.