Wat is een electrocardiogram (ECG)?

Oorzaken en klachten bij een electrocardiogram (ECG)

Een electrocardiogram (ECG) wordt vaak ingezet wanneer er een vermoeden is van hartproblemen. De oorzaken voor het laten maken van een ECG kunnen uiteenlopen van onregelmatige hartkloppingen tot een drukkend gevoel op de borst. Een van de meest voorkomende redenen voor een ECG is angina pectoris, een pijn op de borst die ontstaat door een verminderde doorbloeding van de hartspier. Deze pijn kan aanvoelen als een beklemmend, drukkend of branderig gevoel. Daarnaast kan een ECG nodig zijn als er sprake is van duizeligheid, kortademigheid of onverklaarbare vermoeidheid. Deze klachten kunnen een teken zijn van een onderliggend hartprobleem.

De beoordeling van de elektrische signalen van het hart kan inzicht geven in afwijkingen zoals hartritmestoornissen of een myocardinfarct (hartinfarct). Een ECG toont deze elektrische signalen in de vorm van grafische deflecties – golven die aangeven hoe het hart klopt. Een positieve uitslag van een ECG betekent dat er mogelijk een afwijking is geconstateerd, terwijl een negatieve uitslag vaak geruststellend is, maar verder onderzoek niet uitsluit.

Technische aspecten en problemen

Hoewel een ECG een eenvoudig onderzoek is, kunnen er technische problemen optreden die de nauwkeurigheid van het resultaat beïnvloeden. Storingen zoals bewegingsartefacten of slecht contact tussen de elektroden en de huid kunnen leiden tot een verkeerde interpretatie van de elektrische signalen. De spanning van belang – de elektrische spanning die het hart opwekt en die de elektroden registreren – moet helder en zonder verstoring worden gemeten om een juiste beoordeling te kunnen maken. Zelfs de aanwezigheid van een mobiele telefoon in de buurt kan interferentie veroorzaken en de grafische weergave van de hartslag beïnvloeden.

Varianten van een ECG en toepassingen

Er zijn verschillende soorten ECG’s die afhankelijk van de klachten en context worden uitgevoerd. Een standaard rust-ECG wordt afgenomen terwijl je stil ligt, en is bedoeld om het hartritme in een ontspannen toestand te meten. Bij meer specifieke klachten kan een inspanningstest worden gedaan, waarbij het ECG wordt afgenomen terwijl de patiënt een fysieke inspanning levert, bijvoorbeeld op een loopband. Dit helpt om afwijkingen te ontdekken die alleen optreden bij belasting van het hart.

Een biventriculaire pacemaker kan worden geïmplanteerd bij patiënten met een ernstige hartzwakte. De werking en effectiviteit van een dergelijke pacemaker kunnen ook door middel van een ECG worden gecontroleerd. Bij de polikliniek cardiologie worden doorgaans de eerste onderzoeken uitgevoerd, en bij een afwijkende uitslag wordt vaak een uitgebreide evaluatie gepland.

Diagnosestelling en beoordeling van een ECG

Het beoordelen van een ECG vereist de kennis en ervaring van een medisch specialist. De grafische weergave die uit een ECG komt, toont de positieve en negatieve deflecties. Deze deflecties helpen specialisten om te bepalen of er sprake is van een normaal ritme of dat er afwijkingen zijn, zoals een hartblok of ischemie. Een serieuze afwijking kan worden aangegeven door een positieve deflectie of een negatieve deflectie die niet overeenkomt met de verwachte elektrische activiteit van het hart.

Een juiste beoordeling van de hartfilmpjes is essentieel om een goede diagnose te stellen. Medische specialisten letten daarbij op patronen in de elektrische signalen, die afwijkingen kunnen onthullen die wijzen op potentieel serieuze problemen zoals hartritmestoornissen of angina pectoris. In sommige gevallen kunnen complexe patronen zelfs duiden op een acuut myocardinfarct. Dit maakt een nauwkeurige en professionele interpretatie van het ECG cruciaal voor de veiligheid van de patiënt en het verdere behandelplan.