Normaalwaarden 24-uurs bloeddrukmeting: Wat betekent het?

Oorzaken, klachten en diagnose van afwijkende bloeddrukwaarden bij een 24-uurs bloeddrukmeting

Een 24-uurs bloeddrukmeting kan veel inzicht geven in je cardiovasculaire gezondheid. Maar wat betekent het als je bloeddruk tijdens deze meting hoger of lager is dan de normale waarden? En hoe komen deze afwijkingen tot stand? Hier leg ik het uit.

Mogelijke oorzaken van afwijkende bloeddrukwaarden

Hoge bloeddruk (hypertensie) tijdens een 24-uurs bloeddrukmeting kan door verschillende factoren worden veroorzaakt. Een van de meest voorkomende redenen is essentiële hypertensie, een vorm van hoge bloeddruk zonder aanwijsbare oorzaak. Andere oorzaken kunnen een ongezonde levensstijl zijn, zoals een dieet met te veel zout, weinig beweging, overmatig alcoholgebruik, en roken. Daarnaast kunnen onderliggende aandoeningen zoals nierziekten en hormonale stoornissen bijdragen aan verhoogde waarden.

Er is ook sprake van geïsoleerde systolische hypertensie, waarbij alleen de systolische bloeddruk (de bovendruk) te hoog is. Dit komt vaker voor bij oudere volwassenen. Observationele studies hebben aangetoond dat de nachtelijke bloeddruk van cruciaal belang is; verhoogde waarden ’s nachts kunnen wijzen op een verhoogd cardiovasculair risico. In wetenschappelijke onderzoeken wordt daarom vaak de nachtelijke bloeddruk apart bekeken.

Symptomen en klachten bij afwijkende bloeddruk

Hoge bloeddruk wordt vaak de “stille moordenaar” genoemd omdat het in veel gevallen zonder symptomen verloopt. Toch kunnen sommige mensen klachten ervaren zoals hoofdpijn, duizeligheid, kortademigheid, of een onregelmatige hartslag. Bij langdurige hypertensie kunnen ernstigere problemen ontstaan, zoals schade aan organen en verhoogde kans op een beroerte of hartziekte.

Soorten bloeddrukmetingen en onderzoek

Naast de standaard 24-uurs bloeddrukmeting, zijn er ook andere methoden zoals de automatische bloeddrukmeting en de handmatige bloeddrukmeting. Een ambulante bloeddrukmeting wordt als een veilig onderzoek beschouwd dat het voordeel biedt van het meten van de bloeddruk in de thuissituatie, wat de kans op foutieve metingen door het “wittejassen-effect” (hogere bloeddruk door stress bij de arts) vermindert. Dit wordt vaak aangevuld met dertigminuten bloeddrukmetingen om de nauwkeurigheid te verbeteren.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Het stellen van een diagnose van hypertensie of afwijkende bloeddrukwaarden gebeurt doorgaans aan de hand van de resultaten van een 24-uurs bloeddrukmeting in combinatie met andere onderzoeken. Een multidisciplinaire richtlijn van adviescommissies stelt afkappunten voor hypertensie vast, die kunnen variëren per leeftijdsgroep en andere factoren. In de algemene populatie worden waarden van 130/80 mmHg als normaal beschouwd. Bij herhaalde afwijkende resultaten kunnen artsen antihypertensieve medicatie voorschrijven om de bloeddruk onder controle te houden.

Meest gebruikte medicijnen en behandelingen

De behandeling van hoge bloeddruk begint meestal met aanpassingen in de levensstijl, zoals meer beweging, minder zoutinname en gewichtsverlies. Als dit niet voldoende helpt, worden er medicijnen voorgeschreven. Veelgebruikte middelen zijn ACE-remmers, bètablokkers, en calciumantagonisten. Deze medicijnen verlagen de bloeddruk door de bloedvaten te verwijden, het hartritme te verlagen, of de vochtbalans in het lichaam te beïnvloeden.

Elektronische bloeddrukmetingen en 24-uurs ambulante metingen kunnen nuttig zijn om de effectiviteit van deze medicijnen te monitoren en bij te sturen waar nodig. Studies en cohortonderzoeken hebben aangetoond dat het nauwlettend volgen van de bloeddruk, zowel door de arts als door de patiënt zelf, essentieel is voor het beheersen van hypertensie en het minimaliseren van gezondheidsrisico’s.

In Nederland, en specifiek in medische literatuur zoals die van Bohn Stafleu van Loghum en andere wetenschappelijke uitgevers, wordt deze informatie verder uitgebreid met richtlijnen, observationele studies, en cases die de effectiviteit van verschillende metingen en behandelingen bevestigen. Dit helpt zowel artsen als patiënten om geïnformeerde beslissingen te nemen voor een betere gezondheid.