Veel patiënten met hartfalen zien geen cardioloog – met ernstige gevolgen
Samenvatting
Voeg een kop toe om te beginnen met het genereren van de inhoudsopgave
Twee op de vijf hartfalenpatiënten zien geen cardioloog – met ernstig verhoogd overlijdensrisico.
Een groot Frans onderzoek heeft aangetoond dat 40% van de mensen met hartfalen geen cardioloog ziet, zelfs niet één keer per jaar. Dit is zorgwekkend, want deze groep heeft 24% meer kans om binnen een jaar te overlijden dan patiënten die wél minstens één cardioloogbezoek hebben gehad.
De studie keek naar bijna een miljoen mensen met hartfalen in 11 Europese landen. Ze volgden deze mensen een jaar lang om te zien hoe vaak ze een cardioloog bezochten en wat de gezondheidsuitkomsten waren.
Wat zijn de bevindingen:
• 60% van de patiënten had ten minste één cardiologiebezoek per jaar. Deze groep had een veel betere overlevingskans.
• 40% had géén specialistisch bezoek. Deze mensen waren vaker ouder, vrouw, en hadden vaker meerdere chronische aandoeningen (zoals diabetes of nierproblemen).
• Mensen zonder cardioloog hadden 24% meer kans om binnen een jaar te overlijden.
Waarom is regelmatige controle bij een cardioloog van levensbelang?
Hartfalen is een ernstige aandoening die net zoveel risico’s met zich meebrengt als kanker. Toch krijgen veel mensen niet dezelfde mate van specialistische zorg als bijvoorbeeld kankerpatiënten. Regelmatige controle door een cardioloog kan de behandeling verbeteren, complicaties voorkomen en levens redden.
Voor patiënten met hartfalen is het daarom van groot belang met regelmaat gezien worden door een cardioloog. Op deze manier kunnen veel problemen voorkomen worden zoals:
• Medicatie optimaliseren of aanpassen bij veranderingen in klachten;
• Tijdig signalen van verslechtering herkennen;
• Toegang bieden tot de nieuwste behandelingen en technologieën;
• Voorkomen dat patiënten onnodig in het ziekenhuis belanden.
Zonder deze specialistische zorg krijgen patiënten vaak niet de juiste of volledige behandeling, en lopen daardoor een groter risico op overlijden of ziekenhuisopname(s).
Hoe vaak cardiologische zorg bij hartfalen is wenselijk?
Onderzoekers stelden een model op waarin ze aanbevelen hoe vaak patiënten idealiter een cardioloog zouden moeten zien:
|
Gezondheidstoestand |
Advies cardioloogbezoeken |
Kans op overlijden zonder zorg |
Kans op overlijden met zorg |
|
Geen opname + geen diuretica |
1x per jaar |
13% |
6,7% |
|
Geen opname + wel diuretica |
2 tot 3x per jaar |
21,3% |
11,9% |
|
Vroegere ziekenhuisopname (>1 jaar terug) |
2 tot 3x per jaar |
24,8% |
12,9% |
|
Recente opname (<1 jaar terug) |
4x per jaar |
34,3% |
18,2% |
Voor elke 11 tot 16 extra patiënten die jaarlijks een cardioloog zien, kan één leven worden gered.
Wie lopen extra risico?
• Ouderen, vrouwen en mensen met meerdere aandoeningen (zoals diabetes of longaandoeningen) worden minder vaak naar een cardioloog verwezen.
• Vrouwen zien minder vaak een cardioloog dan mannen (33,8% vs. 27,9%) en krijgen ook minder vaak bepaalde medicijnen voorgeschreven.
• Toch hadden vrouwen gemiddeld betere uitkomsten dan mannen, wat nog verder onderzoek vereist.
Wat betekent dit volgens de onderzoekers voor de zorg?
Dr. Baudry: Zelfs als iemand zich goed voelt, kan regelmatige controle door een cardioloog het verschil maken. Dit geldt vooral voor mensen die onlangs in het ziekenhuis lagen of plaspillen gebruiken.
Prof. Girerd: Vrouwen, ouderen en mensen met meerdere aandoeningen worden minder vaak doorverwezen naar een cardioloog – en dat moet beter.
Ze stellen ook dat het net zo vanzelfsprekend moet worden om een cardioloog te zien bij hartfalen, als het is om een oncoloog te zien bij kanker.
Man- vrouw verschillen:
Vrouwen zien minder vaak een cardioloog dan mannen (33,8% vs. 27,9%) en kregen ook minder vaak bepaalde medicijnen voorgeschreven.
Toch hadden vrouwen gemiddeld wel betere overlevingskansen dan mannen.
Samenvattend:
• De onderzoekers pleiten voor een meer gestructureerde en eerlijke toegang tot cardiologische zorg, ongeacht leeftijd, geslacht of bijkomende aandoeningen.
• Ze benadrukken dat twee eenvoudige criteria (ziekenhuisopname en medicijngebruik) genoeg zijn om in te schatten wie meer zorg nodig heeft.
• Een internationale vervolgstudie is gepland, om te kijken of deze aanpak ook werkt in andere landen.
De onderzoekers pleiten ervoor dat cardiologische follow-up een standaardonderdeel van de behandeling van hartfalen moet zijn, net zoals dat bij kanker gebeurt met oncologie.
Twee eenvoudige factoren – recent ziekenhuisverblijf en gebruik van diuretica – kunnen helpen bepalen wie vaker specialistische zorg nodig heeft.
Deze inzichten kunnen wereldwijd worden toegepast, ook in landen met beperkte middelen.
*bron en volledige artikel: ESC Cardio
Reacties