

Yvonne
Aangemaakte forumantwoorden
-
Voor mij is op dit moment het doen van huishoudelijke klusjes al pittig. Als ik het gedoseerd doe en tussendoor rust neem lukken de lichte dingen nog. Werken in de zorg doe ik op dit moment twee keer per week anderhalf uur en dan vooral hand en spandiensten. Ik kan het tempo niet meer bijhouden en sommige activiteiten lokken vaatspasmen uit, daarnaast ben ik ook erg vermoeid. Zoals ik al in eerdere berichten genoemd heb ga ik richting spoor twee. Benieuwd wat nog wel haalbaar is omdat ik een belastbaarheid heb van twee uur verdeeld over de dag.
Groet van Yvonne
-
Wat lees ik hier allemaal herkenbare dingen. Van je werk koste wat het kost proberen vol te houden tot de prullebak dag of misschien zijn het er wel meer als 1 en dan geen energie meer hebben voor je prive leven. Ook ik ben al ongveer drie jaar zo bezig en er veel aan gedaan om vol te houden want ik heb veel liefde voor mijn werk in de zorg, maar het gaat ten koste van mijzelf en mijn gezin. Dus deze week ook de erkenning gekregen dat het zo niet meer gaat en ook al had ik die niet van de bedrijfsarts gekregen dan wel zelf het besef gekregen. Ik ga nu dus richting spoor twee en probeer dat maar over me heen te laten komen hoe dat uitpakt. Richten op het positieve en wat meer kunnen genieten van mijn gezin en kleinkinderen en vooral hopen dat dat ik daar meer energie voor over hou.
-
Yvonne
Lid22/05/2025 bij 18:36 in antwoord op: Kennis bij hulpverleners, werkgevers nog, Arbo- UWV artsen over onze ziekteHallo Lilian,
De diagnose is gesteld door de cardioloog van de ludwig kliniek.
En ik heb mij zeker aangemeld voor het webinar. Binnenkort heb ik een gesprek over hoe het werk traject verder verloopt dus dat ga ik afwachten. In elk geval bedankt voor je tips.
-
Yvonne
Lid22/05/2025 bij 10:23 in antwoord op: Kennis bij hulpverleners, werkgevers nog, Arbo- UWV artsen over onze ziekteIk heb de diagnose inoca en mijn ervaring met de bedrijfsarts is dat ze vertelde dat ze bijscholing heeft gehad over het vrouwenhart. Ik heb net een fml gesprek gehad en mijn belastbaarheid wordt ingeschat op max 10 werken per week. Met een belastbaarheid van 2 uur verdeelt over de dag. Nu moet ik er wel bij zeggen dat ik ook nog andere diagnoses heb dus dat zal meespelen in de beoordeling. Mijn huisarts geeft aan in dit Inoca gebeuren, kom in 2027 maar terug dan maken we weer eens een echo. Dat maakt dat je soms denkt o het valt allemaal wel mee dus en dat is erg verwarrend. Voor mij gaat binnenkort het tweede spoor traject van start en ik ga wel zien wat er uit komt. Duidelijk is in elk geval dat ik mijn werk in de zorg niet meer kan doen.
-
Yvonne
Lid10/04/2025 bij 07:23 in antwoord op: Hoe lang duurde het bij jou voor je de “juiste” diagnose had?Ik heb in 2017 mijn eerste bezoek aan de cardioloog gehad met fietsproef hier kwam niks uit. Ook al bleef ik klachten houden en zei mijn man regelmatig tegen mij dat als ik nog eens wat met mijn hart zou krijgen hij niet raar op zou kijken. Nu heb ik in 2020 een groot live event meegemaakt. Sins 2021 namen mijn klachten fors toe maar werd eigenlijk alles op het live event afgeschoven. Er werden wel lichamelijke dingen gevonden zoals een slokdarmonsteking en laag hb en laag ferritine daar kreeg ik medicatie voor. In 2022 ben ik voor onderzoek bij de cardioloog geweest met een verdenking van angino pectoris maar ook daar kwam uit alle onderzoeken niks uit. Verder ben ik bij psycholoog, psychiater geweest en heb een revalidatie traject gedaan gericht op pijn want ik heb ook al meer dan 20 jaar fybromyalgie. Maar helaas zonder resultaat. De klachten werden steeds erger en mijn conditie steeds slechter. Eind 2024 ben ik verwezen naar de ludwig kliniek en heb de diagnose inoca gekregen. Sinds de medicatie en heel afgepast leven heb ik veel minder aanvallen. Ook ik ga bijna richting spoor 2. Ik moet wel een paar uurtjes therapeutisch blijven werken om in het arbeidsproces te blijven en dit is voor mij flink schipperen in wat ik wel doe en niet doe.
Nou het is een heel verhaal geworden. Ik vind het steunend om anderen hun verhaal te lezen dus dank daarvoor.
Groet van Yvonne
-
Yvonne
Lid26/03/2025 bij 06:48 in antwoord op: Hoe ga jij om met de diagnose coronaire vaatdysfunctie?Waar ik eerst de hoop had dat ik door de medicatie mijn leventje weer kon gaan oppakken valt dat dus tegen. Ik blijf erg vermoeid en heb een slechte conditie.
Voor mij geldt hoe meer rust ik heb hoe minder aanvallen ik ook krijg. En kortdurend zwemmen of wandelen in rustig tempo gaat vaak ook goed. Ook ik heb een soort angst van wanneer zal de volgende aanval komen en hoe heftig is hij deze keer. Ik vind de impact op mijn prive en werkleven best groot, daar ben ik nog een weg in aan het zoeken.
-
Hallo Linda
Ik ga net mijn tweede ziektejaar in, maar de afgelopen 3 jaar ben ik al vaker uitgevallen en elke keer weer tot werken gekomen, zelfs een heel jaar zonder ziek te zijn geweest. De bedrijfsarts heeft ondertussen de fml afgenomen en binnenkort heb ik een gesprek met de verzuimspecialist van het werk over hoe nu verder, want ik heb geen idee, behalve dat spoor tweetraject in mijn rooster staat. Fijn als je wat meer uitleg kan geven over wat ik zou kunnen verwachten en anders laat ik het maar over mij heen komen. Mijn gezondheid gaat voor en werk niet meer ten koste van bijna alles
-
Hoi Monique,
Wat je benoemt over dat de test het makkelijker maakt in de weg van arbeidsongeschiktheid maakt me wel wat ongerust. Dat zo’n toch wel risicovolle test nodig is om erkenning te krijgen in het wia gebeuren vind ik erg. Ik heb geen test gehad omdat bij mij de medicatie al bevestiging gaf. Dus ben nu benieuwd hoe het spoor en uwv traject er nu voor mij uit gaat zien. Ik hoop dat jij je weg gaat vinden in het leven met jou hartprobleematiek.
Groet Yvonne