[Ineke]

Goedemorgen Lilian,

Ik ben Ineke van Battum, 67 jaar en sinds 2 september vorig jaar hartpatiënt. Ik werd op die morgen erg duizelig en zweterig wakker en dat werd steeds erger. Ik ben bij de huisarts in elkaar gezakt, werd helemaal slap en met verdenking CVA met spoed naar zkh gebracht.

Het bleek geen CVA te zijn, maar ik kreeg steeds meer pijn in mijn linker flank. De volgende dag werd de troponine zeer hoog, zodat er een katheterisatie gedaan werd. De aderen waren schoon. Er volgde wat onduidelijke dagen op de hartbewaking, want ik kon ook nog steeds niet op mijn benen staan en had ook nog een draaiduizeligheid erbij. Heb vele artsen gezien en alle scans gehad. Uiteindelijk toch Minoca als uitslag gekregen en na 12 dagen wilde ik naar huis. Met rollator en veel hulp. Na 8 weken weer met zelfde verhaal afgevoerd en paar dagen in zkh gelegen. Wederom draaiduizeligheid werd er gezegd, maar mijn pijn op de borst werd een beetje afgedaan.

Momenteel nog bij de hartrevalidatie van Basalt in Leiden.

Daar echt super opgevangen en tot het besef gekomen dat mijn klachten waarschijnlijk blijvend zijn.

De verkrampingen zijn er bijna dagelijks en tot nu is het nog zoeken naar de juiste medicatie.

Ik ben pedicure en werkte met veel plezier in een drukke praktijk. Ik kende geen grenzen aan mijn energie en had nog nooit medicatie geslikt

Mijn leven is nu wel echt anders en daar moet ik nog wennen.

Gelukkig heb ik een fijne man en super kinderen die er voor ons zijn.

En zelfs twee kleinkinderen waar we mateloos van genieten.