Een terugval. Onschuldig of is er toch meer aan de hand? (deel 1)

Voor bijna ieder hartpatiënt is een (tijdelijke) terugval helaas onvermijdelijk. Soms kan dat iets relatief ‘onschuldigs’ zijn en hoort het feit dat je je een tijdje wat minder fit voelt of wat meer klachten dan ‘normaal’ hebt helaas ook bij het proces. Maar soms kunnen de klachten ook een meer risicovolle reden hebben.

Zelf ben ik inmiddels al 12 jaar hartpatiënt en inmiddels ken ik de bijbehorende klachten van mijn hart en bijwerkingen van de medicatie. Die mindere periodes zijn inmiddels in mijn leven geïntegreerd. Meer vermoeidheid bijvoorbeeld wanneer ik tóch teveel mijn grenzen over ben gegaan, een slaaptekort heb, de tijdelijke spontane versnelling je hartritme of even wat druk op de borst. Doodeng in het begin maar daar ben ik inmiddels aan gewend geraakt en daar schrik er ook niet meer van. Ik geef daar dan op die momenten maar zoveel mogelijk aan toe door mijn rust te pakken.

Maar de afgelopen weken werden die klachten frequenter en hebben zich er ook andere klachten bij ontwikkeld. En dat voelt niet goed…  Bij de minste geringste inspanning ben ik nu helemaal buiten adem, tril er soms ook hevig bij en heb het regelmatig ook behoorlijk benauwd als ik in bed lig. Zodanig dat ik half rechtop moet gaan liggen om wat lucht te krijgen. Dat is een eng gevoel. Ook heb ik pijn (krampen) in mijn handen, benen en vingers en ben bovenal zoooo ontzettend moe al weken lang. Ik slaap heel erg veel en lang maar ben en blijf desondanks op veel momenten compleet gevloerd. En dat is niet oké.

Ik ben niet iemand die snel aan de bel trekt, sterker nog… ik wacht het zelfs juist vaak te lang af! (wat nu al een paar keer nadelig voor mij heeft uitgepakt..)

Dus dit keer heb ik besloten het maar eens anders te gaan doen, niet te gaan hopen en afwachten of het misschien toch vanzelf wel weer overgaat en heb daarom mijn zorgen 2 weken geleden tijdens een telefonisch consult met mijn cardioloog op tafel gegooid.

Omdat dit wellicht heel herkenbaar of interessant kan zijn voor andere hart-& vaatpatiënten wil ik mijn ervaringen graag delen middels mijn blogs. De komende dagen staan er namelijk wat onderzoeken op het programma die voor mij erg spannend zijn uiteraard maar voor jou wellicht ook leerzaam of herkenbaar.

Naar de cardioloog.

Zoals verteld heb ik onlangs tijdens het telefonische consult met mijn cardioloog gesproken over mijn toegenomen en veranderde klachten. Vanwege Corona was er een telefonische afspraak ingepland wat natuurlijk begrijpelijk is maar werd er om die reden dan ook geen ECG gemaakt (een hartfilmpje) wat normaal gesproken bij afspraken wel standaard is. En dat vond ik minder prettig. Zeker nu ik me niet goed voel.

Voor mijn cardioloog waren mijn klachten een reden om mij toch op korte termijn persoonlijk te zien. Afgelopen maandag ben ik bij hem geweest, is er ook een ECG gemaakt en heeft hij mijn hart en longen beluisterd. Omdat ik de klachten die ik nu heb éigenlijk wel herken van de periode voor mijn voorwandinfarct (12 jr geleden) vond mijn cardioloog het reden genoeg om dmv wat onderzoeken toch te gaan kijken of er niet wat meer aan de hand is. Een aantal scenario’s die hij gaf zijn ook reden genoeg om (hopelijk) een en ander uit te sluiten. Maar nu ze zo hardop genoemd zijn maakt het me toch ongerust en onzeker…

De opties lopen uiteen van een verdere vernauwing in mijn rechterkransslagader (die is al jaren voor 50% vernauwd maar al die tijd stabiel gebleven), de ejectiefractie (pompfunctie) kan verslechterd zijn, de lekkage van een hartklep kan ook zijn toegenomen. Of het is stress… ik heb inderdaad een voor mijn doen een roerig jaar gehad en vorig jaar een ICD implantatie. Wellicht komt, nu ik tot rust kom, alle vermoeidheid er wel uit? Wie zal het zeggen. Ik ga natuurlijk voor de laatste optie, dat begrijp je, maar het is wel prettig om wel de serieuzere mogelijkheden uit te sluiten!

Om een goed beeld te kunnen krijgen van de situatie van het hart heeft mijn cardioloog een echo onderzoek en een hartkatheterisatie ingepland. De echo heb ik gisteren gehad. Tijdens een echografie van het hart kan er een goed beeld verkregen worden van o.a. het functioneren van de hartkleppen en de pompfunctie. Het percentage bloed dat per hartslag wordt weggepompt.

Aankomende maandag word ik een dagje opgenomen voor een hartkatheterisatie. Tijdens dit onderzoek zijn de aders van het hart goed te bekijken en kunnen evt vernauwingen opgespoord worden. Hoewel het ‘al’ de 5e keer is dat ik dit onderzoek heb vind ik het toch altijd weer spannend en het is ook best een vervelend onderzoek. Maar ik ben erg blij dat er al zo snel actie wordt ondernomen en er duidelijkheid komt.

In mijn volgende blog  (deel-2)  vertel ik meer over de hartkatheterisatie. Wat het precies is en hoe voor jou als patiënt zo’n opnamedag eruit ziet. Heb je hier zelf ook al ervaringen mee, de onderzoeken. Of vind je het fijn je ervaringen te delen, bijvoorbeeld over een terugval, dan vind ik het erg leuk als je onder deze blog een reactie achterlaat. Wellicht kunnen we van elkaars ervaringen leren!

Maxine